Zasady przyjęcia Bierzmowania w naszej parafii:

     ➢ sakramentu bierzmowania udziela się w III klasie gimnazjum i w klasie 8 szkoły podstawowej.
     ➢ bierzmowanie udzielane jest młodzieży gimnazjalnej i starszej należącej do naszej parafii co rok.
     ➢ w uzasadnionym przypadku osoby spoza parafii Narodzenia NMP w Poniecu, pragnący przyjąć ten sakrament w naszej parafii, muszą przedstawić pisemną zgodę własnego proboszcza.
     ➢ spotkania formacyjne odbywają się w naszej parafii, według ustalonego planu,
     ➢ spotkania - katechezy prowadzą: księża i katechetki..

Warunki dopuszczenia do sakramentu bierzmowania:

     ➢ przyjęty sakrament Chrztu św. - jeśli Chrzest był poza parafią Narodzenia NMP w Poniecu, należy dostarczyć "Świadectwo Chrztu św."
     ➢ aktywne uczestnictwo we wszystkich spotkaniach formacyjnych i nabożeństwach związanych z przygotowaniem do sakramentu bierzmowania,
     ➢ uczestnictwo w katechezie szkolnej,
     ➢ uczestniczenie w życiu sakramentalnym: uczestniczenie we Mszy św. niedzielnej, spowiedź św. i Komunia św.
     ➢ pozytywna opinia katechety, co do zachowania i życia moralnego,
     ➢ włączenie się w życie parafialne, szczególnie poprzez uczestniczenie w akcjach duszpasterskich,
     ➢ znajomość podstawowych prawd wiary i katechizmu,
     ➢ Kandydat wybiera sobie świadka i patrona do Bierzmowania.

Nie zostanie dopuszczony(a) do Bierzmowania ten(ta) kto:

     ➢ opuści spotkania formacyjne bez względu na przyczynę nieobecności,
     ➢ nie spełnia praktyk religijnych lub spełnia je w sposób lekceważący,
     ➢ nie wykaże się koniecznymi wiadomościami,
     ➢ lekceważy uczestniczenie w katechezie szkolnej,
     ➢ zachowuje się w sposób gorszący,

Warunki, jakim powinien odpowiadać świadek bierzmowania (na podstawie Kodeksu Prawa Kanonicznego) [por. kan. 893]

     ➢ Jest wyznaczony przez przyjmującego bierzmowanie albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza bierzmowania, i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania.
     ➢ Ukończył 16 lat, chyba, że biskup diecezjalny określił inny wiek, albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku.
     ➢ Jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić.
     ➢ Jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej.
     ➢ Nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest, może być współmałżonkiem.
     ➢ Ponieważ przyjmujący bierzmowanie wybiera sobie tylko jednego świadka, nie może nim zostać wyznawca niekatolickiej wspólnoty kościelnej, chociaż może on pełnić zadanie świadka chrztu wspólnie z chrzestnym katolikiem (KPK 874).
     ➢ Zaleca się, by chrzestny był świadkiem bierzmowania.

Wybór imienia przy bierzmowaniu

     ➢ Przy wyborze imienia dla dziecka mającego przyjąć chrzest św., rodzice czy opiekunowie decydują o nadawanym imieniu. Kościół sugeruje, aby było to imię "święte", a więc noszone przez świętego czy błogosławionego. Celem tej sugestii jest doprowadzenie do tego, by nowo ochrzczony miał swojego świętego patrona.
     ➢ Sakramentu bierzmowania udziela się młodzieży już świadomej religijnie, która sama, znając życiorysy różnych świętych, może określić, jaki wzór życia jest jej najbliższy. Kandydat do bierzmowania ma więc okazję wybrać sobie świętego czy błogosławionego, którego droga do świętości najbardziej go zachwyciła. Oczywiście może być to patron, którego imię nosi już od chrztu, ale może też wybrać sobie drugiego patrona - świętego czy błogosławionego, którego postawa życiowa wyda mu się szczególnie pociągająca.
     ➢ Przy okazji chrztu imię dla dziecka, jak już wspomniałem, najczęściej wybierają rodzice bądź opiekunowie, starając się nadać imię ogólnie uznawane za ładne, a przynajmniej takie, jakie im się podoba. Jako ludzie wierzący powinni przede wszystkim kierować się dobrem duchowym dziecka, nadając mu imię świętego czy błogosławionego, który w ten sposób staje się patronem; za jego pośrednictwem w przyszłości ochrzczony będzie mógł zwracać się do Boga.
     ➢ Przy okazji bierzmowania jeszcze bardziej akcentuje się fakt świadomego wyboru patrona i to przez samego zainteresowanego. Kandydaci do bierzmowania nie powinni kierować się przy tym wyborze atrakcyjnością samego imienia, ale pięknem życia tego, którego wybierają sobie za patrona. Pragnę podkreślić, że kandydat do bierzmowania nie musi wybierać sobie nowego patrona, jeśli imię, jakie otrzymał na chrzcie jest "święte". Może jednak wybrać sobie kolejnego patrona, którego drogę do świętości chciałby naśladować. W przypadku gdy imię od chrztu nie jest "święte", zaleca się wybór imienia "świętego", aby dojrzały chrześcijanin miał przynajmniej jednego patrona, za którego pośrednictwem zwraca się do Boga, pod którego opiekę wstawienniczą się oddaje.
     ➢ Wykaz niektórych świętych i błogosławionych Kościoła katolickiego, którzy mogą stać się patronami dla wierzących czy to od momentu chrztu, czy to bierzmowania.
     ➢ Należy wyjaśnić, że wykaz tych imion ciągle ulega poszerzeniu ze względu na kolejne beatyfikacje i kanonizacje, jakich dokonuje papież.
     ➢ Warto, aby przyjmujący dane imię zapoznali się z życiorysem wybranego patrona, uświadamiając sobie przymioty, które chcieliby naśladować w swoim życiu.

Co to jest bierzmowanie?

Bierzmowanie jest to sakrament, w którym Duch Święty udziela się człowiekowi ochrzczonemu jako Dar.

Jak wygląda obrzęd bierzmowania?

Istotny obrzęd bierzmowania składa się z trzech elementów wykonywanych równocześnie. Są to:
     ➢ namaszczenie olejem Krzyżma na czole ochrzczonego,
     ➢ nałożenie ręki biskupa na jego głowę,
     ➢ słowa: "Przyjmij znamię daru Ducha Świętego".

Kto może bierzmować?

W Kościele rzymskokatolickim zwyczajnym szafarzem bierzmowania jest biskup. W pewnych okolicznościach bierzmować może kapłan upoważniony do tego przez prawo kościelne.

Jakie skutki sprawia bierzmowanie?

Skutki bierzmowania są następujące:
     ➢ udoskonala łaskę chrztu,
     ➢ głębiej zakorzenia nas w synostwie Bożym,
     ➢ ściślej jednoczy nas z Chrystusem,
     ➢ pomnaża w nas dary Ducha Świętego,
     ➢ udoskonala naszą więź z Kościołem,
     ➢ umacnia do świadczenia o wierze chrześcijańskiej słowem i czynem.

Dlaczego bierzmowanie przyjmuje się raz w życiu?

Bierzmowanie, podobnie jak chrzest, nie może być powtarzane ze względu na niezatarty charakter czyli znamię Chrystusa, które wyciska na duszy chrześcijanina.

Bierzmowanie darem i zadaniem

Każdy dar jest równocześnie zadaniem. Otrzymana godność, przywilej, wyróżnienie czy odznaczenie, zawsze wiążą się z zadaniem, z którego trzeba się wywiązać. Zobowiązują człowieka do pokazania, iż godność otrzymana nie jest pomyłką.
Sakrament bierzmowania również jest zadaniem. Udzielenie się Ducha Świętego, udoskonalenie podobieństwa do Chrystusa Kapłana, Proroka i Króla zobowiązuje do dziękczynienia i do kroczenia drogą zbawienia. Na wyniesienie trzeba po prostu odpowiedzieć pobożnym życiem, apostolstwem, służeniem bliźnim i udziałem w liturgii dla uświęcenia i wspólnego wielbienia Boga. We Wstępie do Obrzędów bierzmowania czytamy na ten temat: "Namaszczenie krzyżmem i słowa, jakie mu towarzyszą, wyrażają skutki daru Ducha Świętego. Przez namaszczenie wonnym olejem ręką biskupa ochrzczony otrzymuje niezniszczalny charakter, znamię Pańskie, razem z darem Ducha Świętego, który doskonalej upodabnia do Chrystusa i udziela mu łaski rozszerzania wśród ludzi dobrej woni".



Załączniki: